પતિ પોતાની નારાજ પત્નીને મનાવવા માટે રોજ સાસરિયામાં ફોન કરે છે.
એક દિવસ સાસુમાં કહે છે : કેટલી વખત કહું કે મારી દીકરી હવે તમારા ઘરે નહિ આવે, તમે રોજ કેમ ફોન કરો છો?
જમાઈ : એવું સાંભળીને સારું લાગે છે એટલા માટે.
છોકરી : દાદીમાં સ્કુલ નહિ જાઉં, રસ્તામાં છોકરા છે-ડ-તી કરે છે.
દાદી : બહાના ન બનાવ, હું પણ તે રસ્તેથી જ રોજ બજારે જાઉં છું. મારી તો કોઈ છે-ડ-તી નથી કરતું.
પત્ની : સાંભળો જી, આજે ઓફીસથી જલ્દી આવી જજો મુવી જોવા જઈશું.
પતિ : ન આવ્યો તો?
પત્ની : જો સમયસર આવ્યા તો બીજેપીના ચૂંટણી ચિન્હથી સ્વાગત કરીશ,
અને મોડું કરશો તો પછી કોંગ્રેસના ચૂંટણી ચિન્હથી.
અને વધુ મોડું કર્યુ તો પછી કેજરીવાલનું ચૂંટણી ચિન્હ દરવાજા પાછળ મુક્યું છે, ધ્યાન રાખશો.
ટીચર : તે કયો એવો વિભાગ છે, જેમાં મહિલા કામ નથી કરી શકતી?
ગપ્પુ : ફાયર બ્રિગેડ.
ટીચર : કેમ?
ગપ્પુ : કેમ કે મહિલાઓનું કામ આગ લગાવવાનું છે, ઓલવવાનું નહિ.
“”आज इंसान उम्मीदों से बंधा एक जिद्दी परिंदा है, जो घायल भी उम्मीदों से है और जिंदा भी उम्मीदों पर है।……””
खुशी से संतुष्टि मिलती है
और संतुष्टि से खुशी मिलती है
परन्तु फर्क बहुत बड़ा है
“खुशी” थोड़े समय के लिए
संतुष्टि देती है,
और “संतुष्टि” हमेशा के लिए
खुशी देती है……